امروز بعد مدت ها به یاد دخترکم افتادم خیلی دیره می دونم اما اونقدر مشغله داشتم که دخترک کوچولو قصه حالا احساس بزرگی می کنه شاید تو این دوسالی که نبودم قد ده سال شایدم بیشتر بزرگ شدم  می خوام اگه بشه اگه بتونم دخترکم رو تنها نزارم حتی اگه شده با نوشتن خاطرات روزای تکراریم هاهاهاها  اره این بخش از زندگیم هنوز پا برجاست روزای تکراری

بعضی ادما از زندگیم رفتن بعضی ها هستن  بعضی ها ازم دور شدن ولی  هنوز تو دلمن  و بعضی ها دنیا و منو با هم ترک کردن مثل بابا بزرگ :(

 من بزرگ شدم  که درک کنم گاهی زندگی اونجوری که من می خوام پیش نمی ره  شایدم همیشه به خواست من نمی چرخه این چرخه گردون 

 تا چی نوشته شده باشه تو تقدیرمون